آزمایش پوستی سل یکی از رایج ترین روش ها در ایالات متحده برای تشخیص این بیماری می باشد. آزمایش پوستی با تزریق یک عصاره پروتئینی روی بازوی فرد صورت می گیرد. طی دو تا سه روز، فرد آزمایش شده برای سل باید به پزشک معالجه کند تا از وجود یا عدم واکنش مثبت در پوست اطمینان حاصل کنند. واکنش به این بیماری می تواند شامل سخت یا متورم شدن قسمت تزریق شده باشد. در واقع واکنش مثبت به این معناست که فرد به بیماری سل مبتلا شده است. برای تشخیص عفونت فعال راه های دیگری نیز موجود میباشد مانند: گرفتن عکس از قفسه سینه یا معینه جسمی از دیگر روشهای رایج برای تشخیص این بیماری می باشد. در کشورها و مناطقی که آمار مبتلایان به سل بالا می باشد، مانند هند، چین و اندونزی آزمایش خون در تشخیص سل موفق تر است.
چنگیز وثوقی بازیگر نقش وردان در سریال امام علی در کنار همسران جوانش + عکس و بیوگرافی
علائم بیماری سل وقتی اعضای دیگر بدن را تحت تأثیر قرار میدهد
● در صورت مشاهده هر یک از این علائم فوراً به پزشک اطلاع دهید. معمولاً کبدتان را با آزمایش خون مکرر در حین مصرف این داروها بررسی میکنند.
● برخی از افرادی که به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مبتلا میشوند - باکتری عامل سل - علائم خاصی را تجربه نمیکنند.
سل غیرفعال یا نهفته، آن حالتی از بیماری سل است که فرد حامل باکتری است ولی علائمی از خودش نشان نمیدهد؛ به دلیل این که سیستم ایمنی بدن با عامل بیماری سل مبارزه و آن را سرکوب میکند.
سل به عنوان گستردهترین بیماری همه گیر بین فقرای شهری، باعث بزرگترین نگرانی عمومی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شد. در سال ۱۸۱۵، از هر چهار مورد مرگ در انگلستان، یک مورد به دلیل «سل» بود. در سال ۱۹۱۸، سل دلیل یکی از هر شش مورد مرگ در فرانسه بود. پس از اینکه دانشمندان دهه۱۸۸۰ فهمیدند که بیماری مسری است، سل در فهرست بیماریهای قابل اخطار رسمی بریتانیا قرار گرفت. کمپینهایی برای جلوگیری از تف کردن مردم در مکانهای عمومی شروع شد و فقرای آلوده به رفتن به آسایشگاههایی «تشویق» میشدند که شبیه زندان بود در حالیکه در آسایشگاهها برای طبقات متوسط و بالای جامعه، مراقبتهای پزشکی عالی و ثابتی ارائه میکردند.
خطر فعال شدن مجدد با سرکوب سیستم ایمنی افزایش مییابد، مانند آنچه که از آلودگی به اچآیوی ناشی میشود. در افراد مبتلا به «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» و اچآیوی، خطر فعالشدن مجدد به ۱۰٪ در سال افزایش مییابد.[۱] مطالعاتی که از طرحهای دیانای نژادهای «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» استفاده میکنند، نشان میدهند که عفونت مجدد باعث عود سل بیشتر از آنچه قبلاً تصور میشد، میشود.
بیماری لوپوس نوعی بیماری با درگیری چند عضو از بدن است که بهطور واضح پوست و مخاطها را مبتلا میکند، ولی احتمال ابتلای دستگاههای عصبی، کلیه، چشم، مفاصل، خون و سیستم ایمنی بدن هم در آن زیاد است.
علت بیماری ام اس در زنان و مردان، شناخته شده نیست و هنوز دلیل مشخصی برای آن ک...
بهطور معمول، این افراد به دلیل آلوده بودن به اچآیوی و ابتلا به ایدز گرفتار سل میشوند.[۷] بیش از ۹۰٪ موارد بیماری و مرگ ناشی از سل در کشورهای در حال توسعه رخ میدهد، کشورهایی که %۷۵ موارد بیماری در آنها به فعالترین گروه سنی به علائم بیماری سل ریوی لحاظ اقتصادی یعنی ۱۵ تا ۵۴ سالگی تعلق دارد. در این کشورها یک فرد بزرگسال مبتلا به سل بهطور متوسط ۳ الی ۴ ماه قادر به کار کردن نبوده و لذا۲۰ تا ۳۰٪ درآمد سالانه خانواده وی از دست میرود. با مرگ چنین فردی بهطور متوسط ۱۵ سال درآمد خانواده بهطور یکجا از بین خواهد رفت. بیماری سل که بزرگترین علت مرگ ناشی از بیماریهای عفونی تکعاملی است حتی بیشتر از ایدز، مالاریا و سرخک، دارای مرتبه دهم در بار جهانی بیماریهاست و پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۰ همچنان جایگاه کنونی خود را حفظ کند یا تا رتبه هفتم بالا رود.[۸]
در سال ۱۹۴۶، تولید آنتیبیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاهها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بیحرکت میکرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینهای از استانداردهای قابلقبول مراقبت در درمان عفونت سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی شامل حذف پاتولوژیک حفرههای قفسه سینه (تاول) در ریهها برای کاهش تعداد باکتریها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتریهای باقیمانده در جریان خون میباشد.
سوء جذب در کودکان، میتواند علاوه بر علائمی که در بزرگسالان ایجاد میکند بر روی رشد کودک نیز تاثیرگذار باشد. با این وجود هیچ درمان موثری برای بیماری سلیاک وجود ندارد اما در اکثر افراد مبتلا به سلیاک، رژیم غذایی بدون گلوتن میتواند به بهبود علائم و ترمیم روده کمککند.
● همچنین ممکن است پزشک آزمایشهایی را بر روی خلط یا مخاط استخراج شده از عمق ریهها برای بررسی وجود باکتری سل تجویز کند.